.

***อนิจา วาสนา ไพร่***

เรียกร้องเถอะ ร่ำหา กันให้ตาย
เคยบ้างไหม เคยได้ สิ่งที่หวัง
กราบแทบเท้า ติดดิน ร้องเสียงดัง
มีสักครั้ง บ้างไหม ใครเมตตา

สิ่งที่ขอ รอมา กี่ชาติแล้ว
ไร้วี่แวว สิทธิ ที่ใฝ่หา
เป็นแค่ไพร่ เขาชี้ เป็นอีกา
อย่าได้มา ร่วมหงส์ ดงผู้ดี

ร้องขอมา กี่ปี กี่ชาติแล้ว
ก็ไม่แคล้ว โดนด่า ฆ่าทุบตี
จากปู่ย่า มาถึง ทุกวันนี้
ถูกย่ำยี ไล่บี้ ให้จำนน

ตายแล้วสิบ เกิดใหม่ ได้เป็นแสน
แต่ขาแขน ถูกตรึง ด้วยเล่ห์กล
แล้วเมื่อไหร่ สิ่งนี้ จะหลุดพ้น
รับกฏโจร กฏหมาย ไร้ปราณี

อนิจา วาสนา ชะตาไพร่
ถูกใส่ร้าย กล่าวหา ว่าบัดสี
ทั้งหมอบกราบ ก้มไหว้ อย่างภักดี
แพ้วจี คนโฉด โป้ปดลวง

คงถึงครา แล้วหนา บรรดาไพร่
แม้ร่ำไห้ ร้องขอ ก็ช้ำทรวง
เขาไม่แล พวกเรา ไพร่ทั้งปวง
ต้องวัดดวง ทวงค่า ความเป็นคน

โดย ยรรยง ลูกชาวดิน
7 / มีนาคม / 2553
........

วันพฤหัสบดีที่ 1 กรกฎาคม พ.ศ. 2553

...ขอเป็น "เสือ" ที่หิวโซอยู่ถ้ำในป่า ... ดีกว่าเป็น "หมา" อ้วนในบ้านเศรษฐี...

เมื่อฝูงหมา หลากสี มีเจ้าของ
มันจองหอง ทำซ่า ล่าเสือ หมี
ทำเก่งกาจ ขู่เห่า ลืมชั่วดี
คิดจะขี่ ข่มฆ่า โอ้หมาเอย...


ทั้งเสือ หมี เมินหน้า เบื่อหมาเห่า
ครั้นจะเข้า ขบฆ่า ง้างเล็บเสย
งับจมเขี้ยว กดย้ำ ยิ่งง่ายเลย
เจ้าหมาเอ๋ย เอ็งตาย ในพริบตา...


เสือและหมี มิบ้า ตามหมาขู่
เพราะต่างรู้ ศักดิ์ศรี ดีกว่าหมา
ทั้งเนื้อหนัง ห่างชั้น ค่าราคา
ขอเข้าป่า อยู่ถ้ำ สำราญใจ...
 
 
 
....โดย ยรรยง ลูกชาวดิน :
: 8/มี.ค./53
..................

ไม่มีความคิดเห็น:

แสดงความคิดเห็น